Anabole steroïden zijn zeer belangrijke organische verbindingen die als hormonen in het menselijk lichaam functioneren. Ze kunnen ofwel Testosteron zelf zijn, of ze zijn identiek aan Testosteron en/of bootsen de werking van Testosteron na met andere variaties in hun waarneembare effecten. De effecten van steroïden als hormonen en analogen/derivaten van hormonen zijn zeer divers. Terwijl Testosteron bijvoorbeeld gunstige effecten kan hebben in één of twee gebieden van het menselijk lichaam, kan het ook ongunstige of ongewenste effecten hebben in andere gebieden. Dit is de normale afweging bij het gebruik van anabole steroïden, of bijna wat dan ook in deze wereld. Daarom hebben anabole steroïden zo’n breed toepassingsspectrum in wetenschap en geneeskunde, dat te danken is aan hun diverse invloed op de verschillende systemen van het lichaam. Wat betreft de analogen en derivaten van anabole steroïden, die gemodificeerde varianten van Testosteron zijn, kunnen de verschillende effecten van steroïden worden veranderd om een gunstiger effect in een bepaald gebied van het lichaam te creëren, terwijl de uitgebreidheid van de effecten op een ander systeem of gebied van het lichaam wordt verminderd. Dit was een van de oorspronkelijke doelen van de explosie in de ontwikkeling van anabole steroïden in de jaren 1950.
Tijdens de jaren 1950 raceten veel farmaceutische bedrijven radeloos om te proberen de ‘perfecte’ anabole steroïde te creëren. Dit zou gedefinieerd kunnen worden als een anabole steroïde die alle gunstige en gewenste effecten van steroïden zou vertonen (zoals de toename in kracht en spiermassa) zonder enige van de ongunstige effecten van steroïden (zoals de oestrogene en androgene effecten). Hoewel er nooit een perfecte anabole steroïde is gecreëerd, kwam de wetenschap heel dichtbij met de ontwikkeling van een select aantal anabole steroïden, zoals Anavar (Oxandrolon). Desalniettemin zijn anabole steroïden dusdanig van aard dat de anabole (weefselopbouwende) effecten niet volledig kunnen worden gescheiden van de androgene (mannelijkmakende) effecten, omdat deze intrinsiek met elkaar verweven zijn. Alleen een duidelijke scheiding van de twee zou tot op zekere hoogte mogelijk kunnen zijn, maar nooit een totale eliminatie of scheiding. De vele verschillende analogen van anabole steroïden die bestaan, bieden individuen echter de mogelijkheid om te kiezen welke anabole steroïde gunstiger kan zijn voor hun behoeften op basis van de effecten van elk anabool steroïde.
Er zijn veel verschillende analogen en derivaten van anabole steroïden, en ze zijn afgeleid van een van de drie primaire hormonen die natuurlijk worden aangemaakt en gevonden in het menselijk lichaam. Dit zijn: Testosteron, Nandrolon en Dihydrotestosteron (DHT). In feite zijn alle derivaten van anabole steroïden afgeleid van Testosteron, omdat Testosteron feitelijk de precursor is voor Nandrolon en Dihydrotestosteron. Zonder Testosteron zouden deze twee niet bestaan. Echter, eenmaal geïsoleerd in een laboratorium, kunnen Nandrolon en Dihydrotestosteron zelf rechtstreeks worden gemodificeerd in hun chemische structuren om een analoog of derivaat te creëren van het hormoon dat wordt aangepast (bekend als het ouder- of progenitorhormoon). Trenbolon is bijvoorbeeld een derivaat van het progenitorhormoon Nandrolon. Boldenon (Equipoise) is bijvoorbeeld een analoge/derivaat van Testosteron, dat het ouder-/progenitorhormoon ervan is. Elk van deze hormonen heeft nauwe eigenschappen met hun ouderhormonen doordat ze ervan zijn afgeleid, maar in sommige zeldzame gevallen is het derivaathormoon zeer goed in staat om volledig verschillende eigenschappen te vertonen die wellicht tegen de logica van de gedeelde effecten van steroïden ingaan, overgedragen van het progenitorhormoon naar het derivaathormoon. Anadrol (Oxymetholon) is zo’n voorbeeld, dat een derivaat is van DHT. Derivaten van DHT zouden normaal gesproken geen oestrogene effecten op het lichaam moeten hebben doordat ze niet kunnen omzetten (aromatiseren) in oestrogeen. Hoewel Anadrol ook niet kan aromatiseren, is de huidige hypothese dat het (of de metabolieten ervan) lijkt te werken als een oestrogeen zelf in verschillende weefsels van het lichaam. Dit is een perfect voorbeeld van hoe verschillende anabole steroïden andere effecten zullen vertonen dan andere, en wellicht zullen sommige onvoorspelbare effecten vertonen in vergelijking met andere.
